دلایل کور رنگی : دیدن رنگ ها در سراسر طیف نور فرآیند پیچیده ای است که با توانایی چشم شما برای پاسخ به طول موج های مختلف نور آغاز می شود. نور که شامل تمام طول موج های رنگی است، از طریق قرنیه وارد چشم شما می شود و از طریق عدسی و بافت شفاف و ژله مانند در چشم (زجاجیه) به سلول های حساس به طول موج (مخروط ها) در پشت چشم شما در ناحیه ماکولا عبور می کند. شبکیه چشم مخروط ها به طول موج های نور کوتاه (آبی)، متوسط (سبز) یا بلند (قرمز) حساس هستند. مواد شیمیایی موجود در مخروط ها باعث واکنش می شوند و اطلاعات طول موج را از طریق عصب بینایی به مغز شما ارسال می کنند.
اگر چشمان شما طبیعی باشد، رنگ را درک می کنید. اما اگر مخروط های شما فاقد یک یا چند ماده شیمیایی حساس به طول موج باشد، نمی توانید رنگ های قرمز، سبز یا آبی را تشخیص دهید.
کوررنگی دلایل مختلفی دارد:
دلایل کور رنگی : اختلال ارثی کمبود رنگ ارثی در مردان بسیار بیشتر از زنان است. شایع ترین کمبود رنگ قرمز-سبز است و کمبود آبی-زرد بسیار کمتر است. به ندرت پیش می آید که اصلاً دید رنگی نداشته باشیم. شما می توانید درجه خفیف، متوسط یا شدید این اختلال را به ارث ببرید. کمبود رنگ ارثی معمولاً روی هر دو چشم تأثیر می گذارد و شدت آن در طول زندگی شما تغییر نمی کند.
- بیماری ها برخی از بیماری هایی که می توانند باعث کمبود رنگ شوند عبارتند از کم خونی داسی شکل، دیابت، دژنراسیون ماکولا، بیماری آلزایمر، مولتیپل اسکلروزیس، گلوکوم، بیماری پارکینسون، الکلیسم مزمن و لوسمی. ممکن است یک چشم بیشتر از دیگری تحت تأثیر قرار گیرد و در صورت درمان بیماری زمینه ای، کمبود رنگ ممکن است بهتر شود.
- داروهای خاص برخی از داروها می توانند دید رنگ را تغییر دهند، مانند برخی از داروهایی که بیماری های خودایمنی خاص، مشکلات قلبی، فشار خون بالا، اختلال نعوظ، عفونت ها، اختلالات عصبی و مشکلات روانی را درمان می کنند.
- سالخورده. توانایی شما برای دیدن رنگ ها با افزایش سن به آرامی بدتر می شود.
- مواد شیمیایی. قرار گرفتن در معرض برخی از مواد شیمیایی در محل کار، مانند دی سولفید کربن و کودها، ممکن است باعث از بین رفتن بینایی رنگ شود.
- دیدن رنگ ها در سراسر طیف نور فرآیند پیچیده ای است که با توانایی چشم شما برای پاسخ به طول موج های مختلف نور آغاز می شود.
نور که شامل تمام طول موج های رنگی است، از طریق قرنیه وارد چشم شما می شود و از طریق عدسی و بافت شفاف و ژله مانند در چشم (زجاجیه) به سلول های حساس به طول موج (مخروط ها) در پشت چشم شما در ناحیه ماکولا عبور می کند. شبکیه چشم مخروط ها به طول موج های نور کوتاه (آبی)، متوسط (سبز) یا بلند (قرمز) حساس هستند. مواد شیمیایی موجود در مخروط ها باعث واکنش می شوند و اطلاعات طول موج را از طریق عصب بینایی به مغز شما ارسال می کنند.
اگر چشمان شما طبیعی باشد، رنگ را درک می کنید. اما اگر مخروط های شما فاقد یک یا چند ماده شیمیایی حساس به طول موج باشد، نمی توانید رنگ های قرمز، سبز یا آبی را تشخیص دهید.
کوررنگی دلایل مختلفی دارد:
دلایل کور رنگی : اختلال ارثی کمبود رنگ ارثی در مردان بسیار بیشتر از زنان است. شایع ترین کمبود رنگ قرمز-سبز است و کمبود آبی-زرد بسیار کمتر است. به ندرت پیش می آید که اصلاً دید رنگی نداشته باشیم. شما می توانید درجه خفیف، متوسط یا شدید این اختلال را به ارث ببرید. کمبود رنگ ارثی معمولاً روی هر دو چشم تأثیر می گذارد و شدت آن در طول زندگی شما تغییر نمی کند. بیماری ها برخی از بیماری هایی که می توانند باعث کمبود رنگ شوند عبارتند از کم خونی داسی شکل، دیابت، دژنراسیون ماکولا، بیماری آلزایمر، مولتیپل اسکلروزیس، گلوکوم، بیماری پارکینسون، الکلیسم مزمن و لوسمی.
ممکن است یک چشم بیشتر از دیگری تحت تأثیر قرار گیرد و در صورت درمان بیماری زمینه ای، کمبود رنگ ممکن است بهتر شود. داروهای خاص برخی از داروها می توانند دید رنگ را تغییر دهند، مانند برخی از داروهایی که بیماری های خودایمنی خاص، مشکلات قلبی، فشار خون بالا، اختلال نعوظ، عفونت ها، اختلالات عصبی و مشکلات روانی را درمان می کنند. سالخورده. توانایی شما برای دیدن رنگ ها با افزایش سن به آرامی بدتر می شود. مواد شیمیایی. قرار گرفتن در معرض برخی مواد شیمیایی در محل کار، مانند دی سولفید کربن و کودها، ممکن است باعث از بین رفتن دید رنگی شود. (منبع)
برای مطلب مرتبط به این مقاله سری بزنید