هپاتیت B : هپاتیت B یک عفونت جدی کبدی است که توسط ویروس هپاتیت B (HBV) ایجاد می شود. برای اکثر افراد، هپاتیت B کوتاه مدت است که حاد نیز نامیده می شود و کمتر از شش ماه طول می کشد. اما برای برخی دیگر، عفونت مزمن می شود، به این معنی که بیش از شش ماه طول می کشد. ابتلا به هپاتیت B مزمن خطر ابتلا به نارسایی کبد، سرطان کبد یا سیروز را افزایش می دهد – وضعیتی که به طور دائم کبد را زخمی می کند.
اکثر بزرگسالان مبتلا به هپاتیت B به طور کامل بهبود می یابند، حتی اگر علائم آنها شدید باشد. نوزادان و کودکان بیشتر در معرض ابتلا به عفونت طولانی مدت هپاتیت B هستند. این به عنوان یک عفونت مزمن شناخته می شود. یک واکسن می تواند از جلوگیری کند، اما اگر این بیماری را داشته باشید، هیچ درمانی وجود ندارد. اگر آلوده هستید، رعایت برخی اقدامات احتیاطی می تواند به جلوگیری از انتشار ویروس به دیگران کمک کند.
علائم
- درد شکم
- ادرار تیره
- تب
- درد مفاصل
- از دست دادن اشتها
- تهوع و استفراغ
- ضعف و خستگی
- زرد شدن پوست و سفیدی چشم که به آن یرقان نیز می گویند
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد
علل
راه های رایج انتقال HBV عبارتند از:
- تماس جنسی. در صورت داشتن رابطه جنسی محافظت نشده با فردی که آلوده است، ممکن است به مبتلا شوید. اگر خون، بزاق، مایع منی یا ترشحات واژن فرد وارد بدن شما شود، ویروس می تواند به شما منتقل شود.
- سوزن های مشترک HBV به راحتی از طریق سوزن ها و سرنگ های آلوده به خون آلوده پخش می شود. به اشتراک گذاری وسایل دارویی IV شما را در معرض خطر بالای هپاتیت B قرار می دهد.
- سوزن زدن تصادفی هپاتیت B یک نگرانی برای کارکنان مراقبت های بهداشتی و هرکس دیگری است که با خون انسان در تماس است.
- مادر به فرزند. زنان باردار آلوده به HBV می توانند این ویروس را در هنگام زایمان به نوزادان خود منتقل کنند. با این حال، نوزاد تازه متولد شده را می توان واکسینه کرد تا تقریباً در همه موارد از ابتلا به عفونت جلوگیری شود. اگر باردار هستید یا می خواهید باردار شوید، با پزشک خود در مورد آزمایش صحبت کنید. (منبع)
برای مطلب مرتبط به این مقاله سری بزنید