مراقبت و سلامتی

عدم تحمل لاکتوز

عدم تحمل لاکتوز

عدم تحمل لاکتوز : افراد مبتلا به عدم تحمل لاکتوز قادر به هضم کامل قند (لاکتوز) موجود در شیر نیستند. در نتیجه بعد از خوردن یا نوشیدن لبنیات دچار اسهال، گاز و نفخ می شوند. این بیماری که سوء جذب لاکتوز نیز نامیده می شود، معمولاً بی ضرر است، اما علائم آن می تواند ناراحت کننده باشد.

مقدار بسیار کمی از آنزیم تولید شده در روده کوچک شما (لاکتاز) معمولاً مسئول عدم تحمل لاکتوز است. شما می توانید سطوح پایین لاکتاز داشته باشید و همچنان بتوانید محصولات شیر ​​را هضم کنید. اما اگر سطوح شما خیلی پایین باشد دچار عدم تحمل لاکتوز می شوید که بعد از خوردن یا نوشیدن لبنیات منجر به بروز علائم می شود.

روده بزرگ و روده کوچک

روده کوچک و روده بزرگ بخشی از دستگاه گوارش شما هستند که غذاهایی که می خورید را پردازش می کنند. روده ها مواد مغذی را از غذاها دریافت می کنند. آنچه توسط روده ها جذب نمی شود در امتداد دستگاه گوارش ادامه می یابد و در طی اجابت مزاج به صورت مدفوع دفع می شود.

اکثر افراد مبتلا به عدم تحمل لاکتوز می توانند این بیماری را بدون ترک تمام غذاهای لبنی کنترل کنند.

علائم

علائم و نشانه های عدم تحمل لاکتوز معمولا از 30 دقیقه تا دو ساعت پس از خوردن یا نوشیدن غذاهای حاوی لاکتوز شروع می شود. علائم و نشانه های رایج عبارتند از:

  • اسهال
  • حالت تهوع و گاهی اوقات استفراغ
  • گرفتگی معده
  • نفخ
  • گاز

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

اگر بعد از خوردن لبنیات اغلب علائم عدم تحمل  را دارید، به خصوص اگر نگران دریافت کلسیم کافی هستید، با پزشک خود وقت ملاقات بگیرید.

علل

عدم تحمل  زمانی اتفاق می افتد که روده کوچک شما آنزیم (لاکتاز) کافی برای هضم قند شیر (لاکتوز) تولید نمی کند. به طور معمول، لاکتاز قند شیر را به دو قند ساده – گلوکز و  – تبدیل می کند که از طریق پوشش روده به جریان خون جذب می شوند. اگر کمبود لاکتاز دارید،  موجود در غذای شما به جای پردازش و جذب به روده بزرگ منتقل می شود. در روده بزرگ، باکتری های طبیعی با هضم نشده برهم کنش می کنند و علائم و نشانه های عدم تحمل  را ایجاد می کنند. سه نوع عدم تحمل وجود دارد. عوامل مختلفی باعث کمبود لاکتاز در هر نوع می شود.

عدم تحمل لاکتوز اولیه

افرادی که به عدم تحمل اولیه – رایج ترین نوع – مبتلا می شوند، زندگی خود را با تولید لاکتاز کافی شروع می کنند. نوزادانی که تمام تغذیه خود را از شیر دریافت می کنند، به لاکتاز نیاز دارند.

از آنجایی که کودکان شیر را با غذاهای دیگر جایگزین می کنند، مقدار لاکتازی که آنها تولید می کنند به طور معمول کاهش می یابد، اما معمولاً به اندازه کافی برای هضم مقدار لبنیات در یک رژیم غذایی بزرگسالان معمولی باقی می ماند. در عدم تحمل اولیه، تولید لاکتاز در بزرگسالی به شدت  کاهش می‌یابد و هضم محصولات شیر ​​را دشوار می‌کند. (منبع)

برای مطلب مرتبط به این مقاله سری بزنید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *