اسکیزوفرنی چیست؟ اسکیزوفرنی یک بیماری روانی جدی است که بر نحوه تفکر، احساس و رفتار افراد تأثیر می گذارد. ممکن است منجر به ترکیبی از توهم، هذیان، و تفکر و رفتار آشفته شود. توهمات شامل دیدن چیزهایی یا شنیدن صداهایی است که توسط دیگران مشاهده نمی شود. هذیان شامل باورهای محکم در مورد چیزهایی است که درست نیستند. افراد مبتلا به اسکیزوفرنی ممکن است ارتباط خود را با واقعیت از دست بدهند، که می تواند زندگی روزمره را بسیار سخت کند. افراد مبتلا به اسکیزوفرنی نیاز به درمان مادام العمر دارند. این شامل دارو، گفتار درمانی و کمک به یادگیری نحوه مدیریت فعالیت های روزمره است.
از آنجایی که بسیاری از افراد مبتلا به اسکیزوفرنی نمی دانند که دارای یک بیماری روانی هستند و ممکن است باور نداشته باشند که به درمان نیاز دارند، بسیاری از مطالعات تحقیقاتی نتایج روان پریشی درمان نشده را بررسی کرده اند. افرادی که روان پریشی دارند و درمان نمی شوند اغلب علائم شدیدتر، بستری شدن بیشتر در بیمارستان، مهارت های تفکر و پردازش ضعیف تر و نتایج اجتماعی، آسیب ها و حتی مرگ را دارند. از سوی دیگر، درمان زودهنگام اغلب به کنترل علائم قبل از بروز عوارض جدی کمک می کند و چشم انداز بلندمدت را بهتر می کند.
علائم
اسکیزوفرنی شامل طیف وسیعی از مشکلات در نحوه تفکر، احساس و رفتار افراد است. علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- توهمات این زمانی است که مردم به چیزهایی اعتقاد دارند که واقعی یا واقعی نیستند. برای مثال، افراد مبتلا به اسکیزوفرنی ممکن است فکر کنند که در حال آسیب دیدن یا آزار و اذیت هستند در حالی که اینگونه نیست. آنها می توانند فکر کنند که هدف ژست ها یا نظرات خاصی هستند در حالی که اینطور نیستند. آنها ممکن است فکر کنند که بسیار مشهور هستند یا توانایی بالایی دارند در حالی که اینطور نیست. یا ممکن است احساس کنند که یک فاجعه بزرگ در شرف وقوع است در حالی که این درست نیست. اکثر افراد مبتلا به اسکیزوفرنی دچار توهم هستند.
- توهمات اینها معمولاً شامل دیدن یا شنیدن چیزهایی است که دیگران آنها را مشاهده نمی کنند. برای افراد مبتلا به اسکیزوفرنی، این چیزها واقعی به نظر می رسد. توهم می تواند با هر یک از حواس رخ دهد، اما شنیدن صداها شایع ترین است.
- گفتار و تفکر بی نظم. گفتار نامنظم باعث ایجاد تفکر آشفته می شود. برای افراد مبتلا به اسکیزوفرنی ممکن است صحبت کردن با افراد دیگر سخت باشد. پاسخ‌هایی که افراد مبتلا به اسکیزوفرنی به سؤالات می‌دهند ممکن است با آنچه پرسیده می‌شود مرتبط نباشد. یا ممکن است به سوالات پاسخ کامل داده نشود. به ندرت، گفتار ممکن است شامل کنار هم قرار دادن کلمات نامرتبط به روشی باشد که قابل درک نباشد. گاهی اوقات به این سالاد کلمه می گویند.
- رفتار حرکتی بسیار نامنظم یا غیرعادی. این ممکن است به طرق مختلفی نشان داده شود، از حماقت کودکانه تا بی دلیل بی دلیل. رفتار بر روی یک هدف متمرکز نیست، بنابراین انجام وظایف دشوار است. افراد مبتلا به اسکیزوفرنی ممکن است نخواهند دستورالعمل ها را دنبال کنند. آنها ممکن است به روش‌هایی حرکت کنند که معمولی یا نامناسب با محیط اجتماعی باشد. یا ممکن است زیاد حرکت نکنند یا اصلا جواب ندهند.
- علائم منفی افراد مبتلا به اسکیزوفرنی ممکن است نتوانند عملکرد خود را قبل از شروع بیماری انجام دهند. برای مثال، ممکن است حمام نکنند، تماس چشمی برقرار نکنند یا احساسات خود را نشان دهند. آنها ممکن است با صدای یکنواخت صحبت کنند و نتوانند احساس لذت کنند. همچنین، ممکن است علاقه خود را به فعالیت های روزمره از دست بدهند، از نظر اجتماعی کناره گیری کنند و برنامه ریزی پیش رو برایشان مشکل باشد.
- علائم ممکن است از نظر نوع و شدت آنها متفاوت باشد. گاهی اوقات علائم ممکن است بهتر یا بدتر شوند. برخی از علائم ممکن است همیشه وجود داشته باشد.
اسکیزوفرنی چیست؟ افراد مبتلا به اسکیزوفرنی معمولا در اواخر سال های نوجوانی تا اوایل 30 سالگی تشخیص داده می شوند. در مردان، علائم اسکیزوفرنی معمولا از اواخر نوجوانی تا اوایل دهه 20 شروع می شود. در زنان، علائم معمولا در اواخر دهه 20 تا اوایل دهه 30 شروع می شود. همچنین گروهی از افراد – معمولاً زنان – وجود دارند که در مراحل بعدی زندگی تشخیص داده می شوند. تشخیص اسکیزوفرنی برای کودکان رایج نیست. (منبع)
برای مطلب مرتبط به این مقاله سری بزنید